Dedesini kaybettiğimizi Alper'e söylemem zaman aldı, daha doğrusu sakin söyleyebileceğim bir zaman gelir diye öteledim durdum.
Alçısı çıktığında, dedem de alçımı çıkarttıklarını görmedi anne...ne zaman dedeme gideceğiz anne...en çok yapmak istediğin şey ne diye sorduğumda,dedeme gitmek, dedeni özledin mi Alper sorusuna boynunu büküp evet demesi...
Sıkıştığımız bir an dedesinin tatile gittiğini söyleyiverdik....
Hastane sonrasında kavuştuğum oğlum bir saniye gözden beni kaybetse hıçkırarak ağlamaya başlıyor, dakika başı bulunduğum yere gelip beni kontrol ediyor.Kimbilir küçücük aklından neler geçiyor...
''Babamı kaybettim'' demek ne kadar zor bir kelime, ne sesin sana ait ne de göz yaşlarını durdurman münkün.
Geçen hafta Alpi'yi okuldan aldım yolda giderken,
A: Anne, sence dedem ölmüş müdür dersin ?
B: Nereden geldi aklına şimdi bu Alpercim?
A: Hiiiç onu göremiyoruz uzun zamandır ya Anne o yüzden merak ettim..
Akşam yemekten sonra söylemeye çalışırken ''dedem gerçekten öldü mü anne'' sorusuna kafamı sallamam yeterli gelmiyor, ağzımdan EVET i duyana kadar tekrarlıyor sorusunu.Duaları bu yüzden mi yaptınız anne?
Sonrasında dedemi sevmiyordum zaten, anne sen de neden ağlıyorsun ki ne aptalca bir davranış...nağmeleri eşliğinde tekmeler, saldırmalar...
Ertesi gün yemekte durup dururken,
-Anne, acaba çok ama gerçekten çoook dua etsek Allah Baba dedemi mezardan çıkartır mı dersin?
-......
Sonraki gün,
-Anne, sanırım anneannem de dedemi çok özlüyor, hep dua ediyor,ağlıyor..
30 Ağustos'ta 52. katta anneanne ve babasıyla çektirdiğimiz resmi gösterip, şu resimde babamın yanında keşke dedem olsaydı değil mi anne??
Dedesinin neden öldüğünü sorguluyor..Bu arada en çok korktuğum şey dedesini hatırlamaması olduğu için sohbet açıyorum, yine öyle bir laf ediyor ki gözlerim doluyor.
-Anne bak yine ağlayacaksın, ağlayacağın zaman çok sevdiğin bir şeyi düşünürsen ağlamazsın tamam mı??
-Tamam seni düşüneceğim o zaman ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder