Perşembe akşamı iş çıkışı doğru annemlere gittik, okul tatil olduğundan beri Alper dedesi, anneannesi, dayısı ve tabii Oğuz abisi ile beraber, onlarca arkadaşını saymıyorum tabii...
Bu akşam Alper ilk defa maça gidecek.Dayısı,'' Kadıköy'de doğdu, Fenerbahçe'li oldu'' yu öğretmeye çalışıyor, sonra bağır bakalım diyor, bizimki Alekkkkksssss diye çığlık atıyor.Çok heyecanlı..
Dayısı ve Babası ile beraber maça uğurluyorum onları.İlk yarı bitince kapıda buluyorum bizimkini, Şimşek oyununu oynamak maksadıyla olsa gerek, hadi Baba eve gidelim diye getirtmiş eve kendisini, tabii hemen PS başına..
Maçta sürekli bağırmış, zıplayıp durmuş..Alekkss diye bağırmıyanları televizyonda gösterdikleri için bağırmış durmuş:))
Babamız eve geldiğinde kızgın, Fenerbahçe, Yunanlı Paok Takımına yenilmiş.
Alper'e ''Bak erken çıkınca küsmüşler sana, yenilmişler'' diyorum, sağ elini yukarı kaldırarak ''e anne ama ben biraz oyun oynııp geri gidecektim, neden küsmüşler ki....
