Her sene tatile ne zaman çıkacağımız ve nereye gideceğimiz son dakikada belli olur, babamızın işi sebebi ile..Bu sene evlilik yıldönümümüzde tatilde olalım istedik ama bu sefer de benim işlerim yüzünden bir hafta rötorlı çıkmamız gerekti.Cuma akşamı servise zor attım kendimi ki aşkım ın çağrısını gördüm.İnanılmaz bir haber, evlendiğimizden beri ilk defa iki hafta üst üste ailecek tatile çıkıyoruz...YABA DABA DUUU!!! Eve adım atar atmaz hazırlıklara başladım keyifle...
Evet ilk plana uyuyoruz, 04 Temmuz Pazar Dedişkoyu aldığımız gibi Bandırma feribotuna biniyoruz.Alper belki durur diye taşıdığımız laptop işe yaramıyor tabii, gene anne Alper'in peşinde bir aşağıya bir yukarıya koşturup duruyor 2,5 saat boyunca, ama olsun kocaaaa bir tatil var ya önümüzde ne kadar mutluyuz.Babamız Marmaris'e çizilen rota için güç topluyor bu arada, biz dedişko ile Alper'i oyalıyoruz.Alper doğduğundan beri ilk defa araba ile bu kadar uzun bir yolculuk yapacağız.Yol bize bile uzun geliyor, Alper çok rahat olmasa da molalar hariç uykuda.
Ertesi sabah erkenden Babaannemizin nefis kahvaltı sofrasında Marmarise merhaba diyoruz.O kadar yorulmuşuz ki hemen hemen uykuda geçiriyoruz günü.Bir ara Mizi Teyzemiz'e iniyoruz.Alper orda çok özgür, bahçede oynuyor, heryeri suluyor, evin içini de ihmal etmiyor:).Günü uykuda yada yemekte geçiriyoruz.Mmm Babaannemizin dolmaları da bir harika yedikçe yiyesi geliyor insanın...Alper çok iyi anlaştığı teyzesi ile sohbet ederken yemek yiyor ancak.
Akşam Aksaz'a geçiyoruz. Doğa nasıl şaşırtıyor insanı, manzara müthiş yol boyunca.Alper mutluluktan şımardıkça şımarıyor.Bir oraya bir buraya koşuyor.Sabah doğru denize, Alpişkonun uzun süredir kulağındaki suyu geçiremedik, doktorumuzun deniz tedavisini deneyeceğiz.Bizim su kuşu çıkmak istemiyor gün boyu denizdeyiz.O kadar mutlu ki bir anı kaçırmak istemiyor ve tabii öğlen uyumuyor.Minik kuşum akşam 23:00 e kadar dayanmaya çalışıyor o kadar çok yapacak şey var ki...akülü motorlar, tramboli,sinema, park...Oğluşumun özellikle kızların çevresinde dönüşü ve dikkat çekmek için bildiği tüm hünerleri ortaya döküşü var ki kahkalarla gülüyoruz.Kızlar da pek nazlı hemen yüz vermiyorlar.
''Anne bak ben kendime arkadaş buldum!! '' diyerek yüzünde kocaman gülümseme ile yanıma gelişi çok hoşuma gidiyor, okullu olduğumuz fark ediliyor.
Bir akşam Marmaris'e iniyoruz.Babaannemizi alıp Marina'da enfes bir yemek yiyoruz.Alper'imin biz yemeklerimizi bitirene kadar uyuması sayesinde bol bol sohbet ediyoruz.
Vee... Cumartesi sabahı Dedişkomuzu üzülerek orada bırakıp Tekirova'ya doğru yola çıkıyoruz.
Alper : anne sen önde otur ben dedemle oturcam
Anne: Deden gelmiyor Alpercim, o biraz daha burada kalacak.
Alper:(şaka yapıyorsunuz suratı ile dedesine bakıyor gülerek) Dede geliyorsun değil mi?
